Beste Filippo,
Een paar weken geleden had ik met mijn vader een discussie over de eerste Nederlandse wereldkampioen bij de profs. Ik zei dat het Theo Middelkamp was, mijn vader bleef volhouden dat het Kees Pellenaars betrof. Om te voorkomen dat een gezellig vader-dochter gesprek zou ontaarden in een wedstrijd wie het koppigst kan zijn, zat er maar een ding op: ik moest een bewijs van mijn gelijk leveren.
Binnen een paar minuten had ik op het computerscherm acht websites openstaan waarop mijn grote gelijk prijkte. Theo Middelkamp werd in 1948 de eerste Nederlandse wereldkampioen bij de profs. Kees Pellenaars won de mondiale titel weliswaar veertien jaar eerder maar bij de amateurs. "En we hadden het over de profs, pa!" wreef ik hem nog eens goed in. Ik las ooit in een commercieel-spiritueel magazine dat "gelijk krijgen" nogal wordt overschat. Onzin! Gelijk krijgen is heerlijk. Het is Red Bull voor je ego!
Voel jij je nu ook zo triomfantelijk? Je hebt er tien jaar op moeten wachten, maar eindelijk is jouw grote gelijk bewezen: Lance Armstrong gebruikte doping. Dat deed jij trouwens ook. Wat dat betreft ben je geen haar beter dan The Boss. Wat ik wel in je waardeer is dat je in 1999 na de vondst van dubieuze medicamenten in je woning zo'n spijt had van je bedrog, dat je besloot om voorgoed open kaart te spelen. De antidopingorganisaties konden rekenen op jouw medewerking.
Je noemde namen in de zaak tegen dokter Ferrari. Lance Armstrong was er een van. Dat was dapper, want nooit eerder had iemand in het openbaar The Boss aangevallen. Zijn concurrenten verklaarden telkens dat ze veel respect voor hem hadden, maar ik denk dat het pure angst is geweest. Niemand durfde zich negatief uit te laten over de Amerikaanse dictator. Jij wel en dat heb je geweten.
Armstrong noemde jou een grote leugenaar. "The story of Simeoni is not a fair story", zei hij na de 18e etappe in de Tour de France van 2004. Hij wilde je straffen voor het beschadigen van zijn imago en voor je openhartigheid. Toen je in een veelbelovende kopgroep zat, voerde hij zijn doortrapte plan uit om te voorkomen dat jij de etappe zou winnen. Hij reed naar jullie toe, wetende dat de voorsprong enorm zou slinken als hij zich bij jouw groep zou voegen. De roze Telekom-brigade in het peloton reageerde als verwacht en zette voor kopman Ullrich de achtervolging in op zijn grootste concurrent.
De Spaanse renner Garcia Acosta trad op als woordvoerder van de kopgroep en vroeg Armstrong zich te laten terugzakken. The Boss stelde een voorwaarde: hij zou de kopgroep laten gaan als jij dat ook zou doen. Zo niet, dan werd aan zijn ploeggenoten het sein gegeven om het gat tussen het peloton en de vluchters te dichten. Je toonde je sociale kant en hield je benen stil. Binnen enkele kilometers zat je samen met Armstrong weer in het peloton. Zo werd je hoofdrolspeler in een van de opvallendste incidenten uit de Tour-geschiedenis.
Armstrong had zijn punt gemaakt, zou je denken. The Boss liet echter al snel merken dat hij nog niet klaar met je was. Hij intimideerde je: "Ik heb veel tijd en geld. Ik zal ruïneren." Hij deed de pers geloven dat het complete peloton het roerend met hem eens waren. Hij schakelde andere renners in om je het leven zuur te maken. Zo probeerde Mario Cipollini jouw ploeggenoten bij Domina Vacanze tegen je op te zetten. Ook hem had je genoemd als klant van Ferrari.
Inmiddels sta je niet meer alleen en hebben ook andere renners verklaringen afgelegd. De wielerwereld staat daardoor op zijn kop. Als echte wielerliefhebber ben ik sinds de zaak Festina gehard door alle dopingdrama's. Dat er weer renners zijn betrapt, doet me vrij weinig.
Ik vraag me wel af hoe het de Livestrong Foundation zal vergaan. Nu Armstrong's imago in korte tijd is gekenterd van wilskrachtig naar onbetrouwbaar, is de kans groot dat de inkomsten van Livestrong flink zullen afnemen. De geelzwarte stichting zal op zoek moeten naar een nieuw gezicht. Er zullen heus wel meer Amerikaanse topsporters zijn die genezen zijn van kanker, maar kunnen zij zich qua charisma en publiciteit met Armstrong meten?
En hoe zullen de dragers van de gele polsbandjes zich voelen? De kankerpatiënten, familie en vrienden hebben hun boegbeeld van zijn sokkel zien vallen. Jarenlang hebben zij hoop geput uit het idee dat je na kanker zelfs de Tour de France nog kunt winnen. Met de juiste instelling maar liefst zeven keer. Nu blijkt dat talent, training en mentaliteit werden aangevuld met dopinggebruik, bedreiging van collega's en omkoping van functionarissen. Hun grootste held is ontmaskerd als de grootste bedrieger aller tijden.
Het is bewezen: jij sprak de waarheid. Maar nu de gevolgen van jouw gelijk zich geopenbaard hebben, vraag ik me af: had je misschien toch liever ongelijk gehad?
No comments:
Post a Comment